Yes, no, maybe, I don't know
Door: Danique Mulder
Blijf op de hoogte en volg Danique
28 Mei 2014 | Indonesië, Semarang
Hallo iedereen. Dit keer weet ik even niet waar ik moet beginnen want we hebben zoveel meegemaakt. Ik hoop niet dat het een war-verhaal wordt. Ik begin maar bij stage.
Vóór onze vakantie van afgelopen week hadden we ook de laatste week op de OK er weer op zitten. Over het algemeen is het misschien leuk om te laten weten dat hier meer jongens dat meisjes worden geboren en dat men een keizersnede boven een natuurlijk bevalling verkiest omdat dat goedkoper is.
Na stage stond een heerlijk weekje vakantie op de planning richting Karimunjawa en Jepara. Helaas liep dit iets anders dan gepland want voor we het wisten liep alles mis. Voordat we de boot opstapten kregen we te horen dat er eigenlijk geen tickets meer waren maar dat er op de "zwarte markt" wat geregeld was, er stonden alleen andere namen op. Bij de vraag of dat niet erg was werd geantwoord: yes i think okay, maybe.
Na een heftig boottochtje met veel kotsende mensen zijn we toch goed aangekomen. Bij aankomst leek alles ideaal: mooien stranden, mooi eiland, mooie zonsondergang, kortom alle factoren voor een super vakantie. Helaas werd die droom abrupt verstoord: geen tickets terug vanaf karimunjawa naar het vasteland (jepara), een overboeking in onze homestay en dus geen kamers voor ons van zaterdag op zondag, slecht weer of corruptie waardoor het eiland afkomen onmogelijk was en er überhaupt geen boten konden varen, geen manier om te pinnen op het eiland want de enige pinautomaat was stuk en het geld was er op. Nou heerlijk daar zit je dan op een eiland. En als je daarover informatie vraagt aan de mensen hier zeggen ze allemaal: yes maybe, maybe tomorrow, I don't know. Vanwege alle speculaties wist de lokale bevolking niet eens meer het juiste antwoord en wij wisten niet meer wie en wat we konden vertrouwen. Vorig jaar is hetzelfde gebeurd, honderden toeristen gestrand vanwege de drukte. Dit keer was het dus waarschijnlijk vanwege het weer, dit soort weer komt blijkbaar zelden voor op Karimunjawa. Vorige jaar was er ook geen voedsel meer omdat er door het slechte weer geen vis gevangen kon worden. Na dagen in onzekerheid te hebben geleefd kregen we dinsdag nacht het verlossende woord dat een gastheer van een homestay 's nachts tickets voor ons heeft weten te bemachtigen. Met geweld werd bij Anne, Eline en mij op de deur gebonkt door Boukje en Jannik aangezien wij ergens anders moesten verblijven vanwege de overboeking.
Naast de minder leuke dingen was karimunjawa wel heel mooi om te zien, en de beste manier om het eiland te verkennen op Indonesische wijze is met de scooter. Erg leuk en prachtige landschappen onderweg: van hagelwitten stranden tot mangrove tot jungle tot kleine dorpjes waar alle kinderen enthousiast naar je toe komen rennen tot haaienbaaien en rijstvelden. De foto's zullen voor zich spreken. Ook een dagje eilandhoppen was prachtig en het snorkelen was fantastisch met alle mooie koraalriffen en kleurrijke vissen. We zijn op de eiland:
Menjangan kecil island, Geleang island, Gosong island en Tanjung gelam geweest. Het laatste eiland staat bekent om het zwemmen met haaien en het op de foto gaan met zeldzame zeedieren zoals zeeschildpadden en zeesterren. Man oo man wat brak mijn hart daar. Hoe iedereen met de dieren omgaat is te schandalig voor woorden. De haaien zwemmen in een stuk afgezet zee, dat was nog oké maar de andere zeedieren zitten allemaal in een afgezet stukje van 8m2 waar ze steeds worden opgepakt, teruggegooid en op het droge worden gelegd. Zoals opa altijd zei: als je de mensen leert kennen dan ga je van de dieren houden.
Over het vertrek vanaf Karimunjawa naar Jepara valt zóveel te zeggen maar om alles in twee woorden samen te vatten: DRUKTE en Chaos! Iedereen wilde van het eiland af en iedereen duwde en trok aan elkaar. Eerste moest de boot gelost worden met alles wat erop en erin zat; van geiten, tot duizenden dozen met eieren, auto's, scooters, vogelkooien, bananen en zakken rijst. Wat een reis was dat, een tip voor iedereen die nog eens naar Karimunjawa zou willen: doe dat dan alsjeblieft niet in het hoogseizoen en plan alles ruim een maand van de voren zodat de huisvesting en boottickets vast staan.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het interesse in mijn verhalen en voor de leuke reacties! De onderwater foto's volgen nog!
Sampai jumpa
Vóór onze vakantie van afgelopen week hadden we ook de laatste week op de OK er weer op zitten. Over het algemeen is het misschien leuk om te laten weten dat hier meer jongens dat meisjes worden geboren en dat men een keizersnede boven een natuurlijk bevalling verkiest omdat dat goedkoper is.
Na stage stond een heerlijk weekje vakantie op de planning richting Karimunjawa en Jepara. Helaas liep dit iets anders dan gepland want voor we het wisten liep alles mis. Voordat we de boot opstapten kregen we te horen dat er eigenlijk geen tickets meer waren maar dat er op de "zwarte markt" wat geregeld was, er stonden alleen andere namen op. Bij de vraag of dat niet erg was werd geantwoord: yes i think okay, maybe.
Na een heftig boottochtje met veel kotsende mensen zijn we toch goed aangekomen. Bij aankomst leek alles ideaal: mooien stranden, mooi eiland, mooie zonsondergang, kortom alle factoren voor een super vakantie. Helaas werd die droom abrupt verstoord: geen tickets terug vanaf karimunjawa naar het vasteland (jepara), een overboeking in onze homestay en dus geen kamers voor ons van zaterdag op zondag, slecht weer of corruptie waardoor het eiland afkomen onmogelijk was en er überhaupt geen boten konden varen, geen manier om te pinnen op het eiland want de enige pinautomaat was stuk en het geld was er op. Nou heerlijk daar zit je dan op een eiland. En als je daarover informatie vraagt aan de mensen hier zeggen ze allemaal: yes maybe, maybe tomorrow, I don't know. Vanwege alle speculaties wist de lokale bevolking niet eens meer het juiste antwoord en wij wisten niet meer wie en wat we konden vertrouwen. Vorig jaar is hetzelfde gebeurd, honderden toeristen gestrand vanwege de drukte. Dit keer was het dus waarschijnlijk vanwege het weer, dit soort weer komt blijkbaar zelden voor op Karimunjawa. Vorige jaar was er ook geen voedsel meer omdat er door het slechte weer geen vis gevangen kon worden. Na dagen in onzekerheid te hebben geleefd kregen we dinsdag nacht het verlossende woord dat een gastheer van een homestay 's nachts tickets voor ons heeft weten te bemachtigen. Met geweld werd bij Anne, Eline en mij op de deur gebonkt door Boukje en Jannik aangezien wij ergens anders moesten verblijven vanwege de overboeking.
Naast de minder leuke dingen was karimunjawa wel heel mooi om te zien, en de beste manier om het eiland te verkennen op Indonesische wijze is met de scooter. Erg leuk en prachtige landschappen onderweg: van hagelwitten stranden tot mangrove tot jungle tot kleine dorpjes waar alle kinderen enthousiast naar je toe komen rennen tot haaienbaaien en rijstvelden. De foto's zullen voor zich spreken. Ook een dagje eilandhoppen was prachtig en het snorkelen was fantastisch met alle mooie koraalriffen en kleurrijke vissen. We zijn op de eiland:
Menjangan kecil island, Geleang island, Gosong island en Tanjung gelam geweest. Het laatste eiland staat bekent om het zwemmen met haaien en het op de foto gaan met zeldzame zeedieren zoals zeeschildpadden en zeesterren. Man oo man wat brak mijn hart daar. Hoe iedereen met de dieren omgaat is te schandalig voor woorden. De haaien zwemmen in een stuk afgezet zee, dat was nog oké maar de andere zeedieren zitten allemaal in een afgezet stukje van 8m2 waar ze steeds worden opgepakt, teruggegooid en op het droge worden gelegd. Zoals opa altijd zei: als je de mensen leert kennen dan ga je van de dieren houden.
Over het vertrek vanaf Karimunjawa naar Jepara valt zóveel te zeggen maar om alles in twee woorden samen te vatten: DRUKTE en Chaos! Iedereen wilde van het eiland af en iedereen duwde en trok aan elkaar. Eerste moest de boot gelost worden met alles wat erop en erin zat; van geiten, tot duizenden dozen met eieren, auto's, scooters, vogelkooien, bananen en zakken rijst. Wat een reis was dat, een tip voor iedereen die nog eens naar Karimunjawa zou willen: doe dat dan alsjeblieft niet in het hoogseizoen en plan alles ruim een maand van de voren zodat de huisvesting en boottickets vast staan.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het interesse in mijn verhalen en voor de leuke reacties! De onderwater foto's volgen nog!
Sampai jumpa
-
28 Mei 2014 - 17:43
Margo Mulder:
Spannend verhaal, maar aan de foto's te zien wel de moeite waard. -
28 Mei 2014 - 21:27
Ted En Nellie:
Het waren toch een paar spannende dagen. het was toch wel de moeite waard, de foto's spreken voor zich. Wat een geweldige natuur. Indrukken om nooit te vergeten en thuis nog van na te genieten -
29 Mei 2014 - 09:40
Steven:
hi schat,
zo wat wat een gedoe was het voor jullie, maar goed dat ze daar niet aan kaartjes controle doen dan.
jammer dat alles een beetje mis ging, maar wat ik zo op de foto's heb gezien hebben jullie wel weer hele mooie dingen gezien en gedaan.
ik kan niet wachten tot ik bij jou ben en wij daar samen van alles kunnen zien :)
ik wacht op je volgende verhaal.
gr xxxx -
30 Mei 2014 - 09:39
Helma Maassen:
Hoi Danique.
Ik heb eerst alle foto's bekeken op facebook en dan nu je verhaal gelezen!
Poeh dan hoort daar een heel ander verhaal en gevoel. Mooie super foto's, situatie heel wat minder super. Knap dat je nog hebt weten te genieten van al dat moois. Eigenlijk is het hetzelfde met die foto 's van die dieren. Als je weet hoe ze behandeld worden.........bah!
Maar volgens mij verandert het daar nooit. Dat was al zo toen Margo en ik er waren en dat was in 2005. De mensen zijn ook zo arm. Ze benutten elke kans waarmee ze geld kunnen verdienen.
Je hebt al heel wat geleerd daar, ervaringen opgedaan. Zie je de dagelijkse dingen toch vanuit een ander perspectief......
Mijn god en dan die reis terug vanaf dat eiland....je zult toch wel blij zijn geweest dat je daar zonder kleerscheuren vanaf bent gekomen.
Gaan jullie ook nog de andere toeristische plekken bekijken? Prambanan, Yogyakarta, Borobodur?
Ik zie je volgende reisverslag met nieuwsgierigheid tegemoet.
-
30 Mei 2014 - 21:52
José Hietkamp:
Hoi Danique,
Leuk je verslag weer te lezen.
Wat een avontuur! Spannend, onzeker, maar gelukkig is alles weer goed gekomen.
We blijven je volgen.
-
30 Mei 2014 - 23:29
Theo En Leontine:
Danique, wie heeft er in de rats gezeten, jij of je ouders ?
Te gekke foto's, we zijn benieuwd naar de rest. Begrijp ik goed dat de stage nu is afgelopen ?? Dachten tot begin juli ?!
groetjes en amuseer je nog en geniet ervan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
