Acura Popo
Door: Danique Mulder
Blijf op de hoogte en volg Danique
17 Mei 2014 | Indonesië, Semarang
Soow, even een weekje overgeslagen omdat ik alles bij elkaar niet zo heel veel te vertellen had. Daarom nu het verslag van afgelopen twee weken. Ik heb vernomen dat het in Nederland goed gestormd heeft en dat het goed koud is, gelukkig komt de zon snel jullie kant op nu!
De afgelopen twee weken hebben we doorgebracht op de OK. We hebben werkelijk van alles gezien: keizersneden, hernia's, amputaties en staaroperaties. Allemaal worden ze op dezelfde manier behandeld: met kalmte, op het dooie akkertje en met een gebedje vooraf. Deze regel geldt hier trouwens overal in het ziekenhuis. Iedereen wordt met alle kalmte behandeld hoe kritiek de situatie ook is. Dit komt een kritieke situatie dan ook niet altijd ten goede. Het motto lijkt hier dan ook "wat morgen komt zien we wel" en "Acura pop" (wat: alles komt goed, betekend in het Javanees). Het is prachtig om te zien hoe rustig mensen hier leven ook al spelen er soms grote zorgen. Daar zouden we in Nederland eens een voorbeeld aan moeten nemen met ons gezeur over de politiek en zorg. De Indonesiërs zullen wel zien hoe alles loopt, terwijl in Nederland alles gecontroleerd en gestructureerd moet worden.
Natuurlijk is er naast stage ook vrije tijd voor leuke dingen. Mijn verjaardag is uitgebreid gevierd. Met een versierde woonkamer, cadeautjes, een verjaardagsliedje en de mooiste verjaardagskaart ooit kon mijn dag niet meer stuk.
Vorig weekend zijn we 3 daagjes naar Jepara geweest dat bekent staat om zijn houthandel in meubilair, ontdekt door de Nederlanders. Overal waar je kijken kunt zie je kleine loodsen met uit houtgesneden meubilair. Jepara straalt een zekere rust uit ten opzichte van Semarang. Het is er veel gemoediger en de bewoners zijn nóg vriendelijker. Heb je geen vervoer naar het strand dan brengen ze je er gratis naartoe, kom je terug in het hotel wordt ge vriendelijk verwelkomt: do you want coffee or tea I bring to you any time anywhere.
Ook zijn we ondertussen een erg vriendelijk man tegen gekomen van maar liefst 84 jaar die in Nederland heeft bewoont tijdens zijn studententijd. Hij sprak erg goed Nederlands en zou graag voor ons willen zingen omdat hij dat nog elke zaterdag en zondag doet in het ..... café. Hij vertelde ons dat hij oude herinneringen ophaalden als hij ons zag en hoorde spreken. Heel erg leuken een super lieve man!
Afgelopen donderdag zijn we naar de Bromo vulkaan geweest. Wat een avontuur was dat! Daar ging we dan 13 uur in een extra groot touring busje met tassen voedsel waar je een week van kon eten. "Een reis met Aan erop en alles eraf" (om deze tekst even te verklaren en kracht bij te zetten: Aan is de naam van onze gids die de gehele reis bij ons is geweest, super aardig was en altijd bereid was om te helpen, aan de reis zelf mankeerde overal wel iets. Waren het niet de ranzige toiletten dan wel de decubitusvormende bankjes van de jeep of het eten in een hutje waar je de keuken niet van wilt bekijken). Het was een heftige reis want na 13 uur in een tour busje nog 4 uur hobbelend in een jeep naar boven de kou in zonder enig licht, eerste de zonsopgang bekijken en daarna nog de vulkaan in de hitte beklimmen vroeg wel heel veel van je. De reis was wel de moeite waar want de vulkaan met zijn landschap was prachtig om te bewonderen!
Wat hebben we ook gelachen toen we boven bij het uitzichtpunt naar de wc moesten en verschillende tarieven tegen kwamen. Bab: 3000 en bak: 2000 IDR, stond er. In eerste instantie dus 3000 betaald want wij dachten dat het hogere tarief voor toeristen zou zijn. Dit bleek dus niet het geval wist Aan ons te vertellen: voordat je naar het toilet ging moest je even tegen de juffrouw zeggen of je moest poepen of plassen vandaar bab en bak. Voor een grote boodschap geld een hoger tarief.
Ook het motto van Indonesië kwam weer naar voren tijdens de terugreis met de jeep. De jeeps halen elkaar in en kruisen elkaar op de berg maar dat moet natuurlijk een keer mis gaan. Bij ons dus, de jeeps konden niet kruisen en bleven achter aan elkaar hangen waardoor we ze van elkaar moesten duwen. Best even spannend maar wel met het motto "acura popo" op de achtergrond!
De afgelopen twee weken hebben we doorgebracht op de OK. We hebben werkelijk van alles gezien: keizersneden, hernia's, amputaties en staaroperaties. Allemaal worden ze op dezelfde manier behandeld: met kalmte, op het dooie akkertje en met een gebedje vooraf. Deze regel geldt hier trouwens overal in het ziekenhuis. Iedereen wordt met alle kalmte behandeld hoe kritiek de situatie ook is. Dit komt een kritieke situatie dan ook niet altijd ten goede. Het motto lijkt hier dan ook "wat morgen komt zien we wel" en "Acura pop" (wat: alles komt goed, betekend in het Javanees). Het is prachtig om te zien hoe rustig mensen hier leven ook al spelen er soms grote zorgen. Daar zouden we in Nederland eens een voorbeeld aan moeten nemen met ons gezeur over de politiek en zorg. De Indonesiërs zullen wel zien hoe alles loopt, terwijl in Nederland alles gecontroleerd en gestructureerd moet worden.
Natuurlijk is er naast stage ook vrije tijd voor leuke dingen. Mijn verjaardag is uitgebreid gevierd. Met een versierde woonkamer, cadeautjes, een verjaardagsliedje en de mooiste verjaardagskaart ooit kon mijn dag niet meer stuk.
Vorig weekend zijn we 3 daagjes naar Jepara geweest dat bekent staat om zijn houthandel in meubilair, ontdekt door de Nederlanders. Overal waar je kijken kunt zie je kleine loodsen met uit houtgesneden meubilair. Jepara straalt een zekere rust uit ten opzichte van Semarang. Het is er veel gemoediger en de bewoners zijn nóg vriendelijker. Heb je geen vervoer naar het strand dan brengen ze je er gratis naartoe, kom je terug in het hotel wordt ge vriendelijk verwelkomt: do you want coffee or tea I bring to you any time anywhere.
Ook zijn we ondertussen een erg vriendelijk man tegen gekomen van maar liefst 84 jaar die in Nederland heeft bewoont tijdens zijn studententijd. Hij sprak erg goed Nederlands en zou graag voor ons willen zingen omdat hij dat nog elke zaterdag en zondag doet in het ..... café. Hij vertelde ons dat hij oude herinneringen ophaalden als hij ons zag en hoorde spreken. Heel erg leuken een super lieve man!
Afgelopen donderdag zijn we naar de Bromo vulkaan geweest. Wat een avontuur was dat! Daar ging we dan 13 uur in een extra groot touring busje met tassen voedsel waar je een week van kon eten. "Een reis met Aan erop en alles eraf" (om deze tekst even te verklaren en kracht bij te zetten: Aan is de naam van onze gids die de gehele reis bij ons is geweest, super aardig was en altijd bereid was om te helpen, aan de reis zelf mankeerde overal wel iets. Waren het niet de ranzige toiletten dan wel de decubitusvormende bankjes van de jeep of het eten in een hutje waar je de keuken niet van wilt bekijken). Het was een heftige reis want na 13 uur in een tour busje nog 4 uur hobbelend in een jeep naar boven de kou in zonder enig licht, eerste de zonsopgang bekijken en daarna nog de vulkaan in de hitte beklimmen vroeg wel heel veel van je. De reis was wel de moeite waar want de vulkaan met zijn landschap was prachtig om te bewonderen!
Wat hebben we ook gelachen toen we boven bij het uitzichtpunt naar de wc moesten en verschillende tarieven tegen kwamen. Bab: 3000 en bak: 2000 IDR, stond er. In eerste instantie dus 3000 betaald want wij dachten dat het hogere tarief voor toeristen zou zijn. Dit bleek dus niet het geval wist Aan ons te vertellen: voordat je naar het toilet ging moest je even tegen de juffrouw zeggen of je moest poepen of plassen vandaar bab en bak. Voor een grote boodschap geld een hoger tarief.
Ook het motto van Indonesië kwam weer naar voren tijdens de terugreis met de jeep. De jeeps halen elkaar in en kruisen elkaar op de berg maar dat moet natuurlijk een keer mis gaan. Bij ons dus, de jeeps konden niet kruisen en bleven achter aan elkaar hangen waardoor we ze van elkaar moesten duwen. Best even spannend maar wel met het motto "acura popo" op de achtergrond!
-
17 Mei 2014 - 12:09
Kim:
Leuk om alles te leaze watse mij maaks daan! Xxxxx -
17 Mei 2014 - 15:28
Helma:
Hoi Danique,
Wat een tocht naar de Bromo vulkaan. 13 uur!!! Dat is slopend, lijkt me. Ik heb die tocht ook gemaakt. Maar volgens mij zat ik er wat dichter in de buurt. Prachtig die vulkaan! En wat hadden die Indonesiërs het koud -
17 Mei 2014 - 19:56
Nellie En Ted:
Toch waal prachtig doa bee de BROMO, ondanks de lange reis.
Maar gelukkig ut waas auck waal weer vuul lache en det maak weer hiel veul good.
En euveral mosse toch kenne babbe en bakke soms vuur niks en soms vuur geld, ha ha
Toch un gooje afwisseling met stage. -
17 Mei 2014 - 21:42
Diny En Joop:
Hoi Danique,
Dat is ook heftig daar op de OK vooral een amputatie lijkt me een zware ervaring, terwijl een keizersnede juist een mooie ervaring kan zijn zo'n klein baby'tje vertederd altijd.
Gelukkig heb je naast die zware momenten ook heel veel mooie ervaringen zoals het beklimmen van de Bromo vulkaan dat lijkt me prachtig.
Volgens mij is Joshua daar toen ook geweest samen met Lex, ja het schijnt daar boven heel erg koud te zijn. Dan ' s morgens die zonsopkomst dat moet schitterend zijn.
We kijken weer uit naar jouw volgende verslag groetjes van ons,
Diny en Joop
-
18 Mei 2014 - 18:30
José Hietkamp:
Wat een geweldige ervaring moet het beklimmen van de vulkaan zijn geweest.
En super mooie foto's heb je gemaakt!
Veel plezier nog.
Groetjes uit Kilder
-
20 Mei 2014 - 21:44
Margo:
Mooi hé die Bromo, maar wel een zware tocht. En gingen jullie niet met de paardjes naar beneden? Vond ik wel spannend toen. Ben weer benieuwd naar jouw volgend verhaal. -
24 Mei 2014 - 23:12
Theo En Leontine:
Danique, 't was weer erg spannend na een extra weekje wachten. Ook al meteen de meubeltjes besteld in Jepara ?? Schrijf de volgende keer wel frikandel speciaal (of open been) want decubitus moest ik toch eerst even opzoeken. Maar ik neem aan dat na het ritje bij jullie jonge meiden..en jongen toch nog alles heel was.
Tot een volgende keer weer en inmiddels goed je best doen en..veel plezier, Theo en Leontine -
25 Mei 2014 - 12:04
Truus:
Danique, wat heb je toch weer veel gezien .Wat een prachtig land en die vulkaan dat uitzicht.
Ook van je foto's geniet ik elke keer weer.Ik wens je nog veel plezier en tot je volgend reisverslag.
Dikke knuffel Truus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
